Terapia logopedyczna

Terapia logopedyczna w naszej szkole obejmuje wszystkie dzieci z zaburzeniami mowy oraz ze złożonymi zaburzeniami komunikacji. Przed rozpoczęciem terapii przeprowadzamy diagnozę oraz wywiad z rodzicem, następnie stawiamy diagnozę w zależności od występującego zaburzenia dobieramy indywidualny program terapii logopedycznej. Metody dobierane są indywidualnie, zgodnie z potrzebami i możliwościami poznawczymi każdego ucznia. Zajęcia prowadzimy indywidualnie oraz grupowo.

Terapia logopedyczna obejmuje swoim zasięgiem całość specyficznych, zamierzonych oddziaływań ukierunkowanych na usunięcie wszelkich zakłóceń procesu porozumiewania się (od prostych wad wymowy do niemożności mówienia włącznie). Oddziaływania te mają na celu:

usuwanie zaburzeń mowy,
przywracanie mowy w przypadku jej utraty,
nauczanie mowy, która się nie wykształciła,
wyrównywanie opóźnień rozwoju mowy,
wypracowanie odpowiedniego poziomu sprawności językowej.

W terapii logopedycznej rzadko stosuje się tylko jeden rodzaj metod, a wynika to z konieczności realizowania zasady kompleksowych oddziaływań, ponieważ wraz z zaburzeniami mowy często współwystępują zaburzenia emocjonalne, zachowania i osobowości, opóźnienia i upośledzenia rozwoju umysłowego, zaburzenia lateralizacji oraz funkcji percepcyjno – motorycznych (funkcji słuchowych, wzrokowych, kinestetyczno – ruchowych), dlatego istnieje potrzeba prowadzenia równolegle do terapii logopedycznej terapii zaburzeń emocjonalnych i zaburzeń zachowania.
Terapia logopedyczna prowadzona w naszej szkole opiera się o różne metody. Wybór metody zawsze jest uwarunkowany rodzajem zaburzenia, wiekiem i możliwościami dziecka.

Na początku roku 2019 przedstawiliśmy zestawienie godzin terapii, które łącznie nasi uczniowie odbyli w ciągu 2018 roku. Znaczną ilość tych godzin stanowi logopedia. Zajęcia logopedyczne obejmują dzieci począwszy od wczesnego wspomagania, na gimnazjum kończąc. Obecnie kształtowaniem rozwoju mowy u bajkowych dzieci zajmują się dwie panie: Iwona Kozłowska, Ewa Przewodowska i Barbara Wierzbowska – Lebiediew. Śledziliśmy ich pracę przez ostatnich kilka tygodni, by jak najlepiej zobrazować pole działania i poziom zróżnicowania prowadzonych zajęć.
Panie zgodnie przyznają, że mowa jest w naszym życiu niezbędnym elementem, a problemy z mową powodują szereg problemów w komunikacji, co ma niebagatelne znaczenie dla naszego funkcjonowania w społeczeństwie –od grupy przedszkolnej i klasy w szkole w przypadku dzieci, po grupę rówieśniczą u nastolatków. Terapia logopedyczna zawsze ma więc także pośredni efekt psychologiczny – logopeda, pomagając w usunięciu zaburzeń mowy, stymulując rozwój mowy, zapobiega psychologicznym skutkom wspomnianych wad, bądź je niweluje.
Nasze terapeutki przed rozpoczęciem zajęć skrupulatnie obserwują dziecko. Następnie tworzą indywidualne założenia do terapii. Każdorazowo dziecko przed zajęciami jest odbierane prosto z sali, gdzie wychowawcy opisują aktualny nastrój oraz zainteresowania. Jest to punkt odniesienia do zajęć, dziecko jest zainteresowane i zaangażowane. Można by rzec, że zajęcia są szyte na miarę. Dziecko na zajęciach musi czuć się bezpiecznie, komfortowo, dobrze się bawić, podczas gdy ćwiczenia logopedyczne są ciężką, mozolną pracą. Celem terapii logopedycznej jest usprawnienie motoryki narządów artykulacyjnych oraz ich właściwa koordynacja, wyrobienie właściwych nawyków oddechowych jak też korygowanie wad wymowy. Bardzo ważne jest kształtowanie prawidłowej mowy poprzez eliminowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej, leksykalnej i gramatycznej wypowiedzi. Na zajęciach tworzy się sytuacje sprzyjające spontanicznemu wypowiadaniu się, zachęca dziecko do udziału w rozmowie kierowanej, tematycznej. Zajęcia przygotowywane są w celu bogacenia słownictwa czynnego i biernego.

W naszej szkole uczą się również dzieci z trudnościami w komunikacji werbalnej. Na początku pracy z dzieckiem niemówiącym potrzebny jest etap przygotowania do pracy terapeutycznej, który obejmuje ćwiczenia w budowaniu kontaktu wzrokowego, wspólnego pola uwagi, naukę gestu wskazywania palcem. Ważną rolę odgrywa również usprawnianie funkcji pokarmowych. Dojrzałe połykanie, picie z kubka, a także przyjmowanie pokarmów stałych stanowią trening dla aparatu mowy, przygotowujący do artykułowania dźwięków.
Nasi uczniowie z powodzeniem korzystają z urządzeń wspomagających mowę – mówików. Program wypowiada za dziecko wybrane przez nie wyrazy i w ten sposób tworzy spójną wypowiedź. Dziecko przez to, że jest rozumiane, może skomunikować się z otoczeniem, buduje poczucie własnej wartości. Ma wpływ na otaczającą rzeczywistość, może wyrażać swoje potrzeby i własne zdanie.

Panie Ewa i Iwona tworzą również strategie komunikacyjne, czyli dokładnie opisane następujące po sobie czynności i działania podczas nauki porozumiewania się w sposób alternatywny. Strategie dotyczą nauki konkretnych komunikatów. Są opracowywane w oparciu o Metodę dr Magdalemy Grycman, autorytetu w dziedzinie komunikacji alternatywnej. Każdy pracujący z osobą z trudnościami w porozumiewaniu się powinien je znać i stosować dokładnie tak, jak zostały one opracowane, dzięki czemu zwiększa się efektywność tych oddziaływań. Stosują w nich symbole PCS wsparte gestem Makaton (system porozumiewania się poprzez gesty). Tworzą książki komunikacyjne, dzięki którym dzieci mające problem z porozumiewaniem się, mogą skutecznie komunikować się z otoczeniem.

Podsumowując należy podkreślić, że panie są również wychowawcami, dzięki czemu mogą na co dzień przebywać ze swoimi podopiecznymi, obserwować ich w różnych sytuacjach i w razie potrzeby modyfikować założenia do terapii.

W naszej placówce zajęcia prowadzą: Ewa Przewodowska, Iwona Kozłowska, Karolina Sokołowska.