Terapia polega na dotyku i delikatnym ucisku w obrębie kości krzyżowej, miednicy, przepony, otworze górnym klatki piersiowej i kościach czaszki w celu rozluźnienia struktur łącznotkankowych. Przy pomocy tych stymulacji terapeuta nawiązuję kontakt z tkanką łączną i idąc z jej ruchem uwalnia powstałe w niej napięcia. Jest to terapia powięzi, a ponieważ układ powięzi zbudowany jest z tkanki łącznej , to terapia czaszkowo-krzyżowa wpływa na poprawę pracy wszystkich organów, w których ta tkanka się znajduje. Praca systemu czaszkowo-krzyżowego ma wpływ na układ nerwowy, mięśniowo-kostny, krążenia, limfatyczny, endokrynny, oddechowy, jakakolwiek dysfunkcja któregoś z tych układów ma negatywny wpływ na system czaszkowo-krzyżowy.

Cele masażu czaszkowo–krzyżowego to przywracanie stanu równowagi organizmu, co pozwala na uwolnienie się od dotychczasowych dolegliwości natury psychosomatycznej. Aby je zrealizować dokonuje się szeregu wspomnianych manipulacji, mobilizacji, rękoczynów, które wpływają na restrykcje struktur łącznotkankowych oraz kostnych. Pozwala to poprawić ruchomość kości czaszki, zrównoważyć aktywność układu nerwowego oraz normalizować fluktuację płynu mózgowo–rdzeniowego. Końcowo ma to spowodować przywrócenie niezachwianej równowagi fizyczno–emocjonalnej będącej definicją stanu zdrowia.